Realiteit

Na de vlucht vanuit Niergnies de timer voor het bijlichten uitgeschakeld en het voeren terug gebracht tot een keer per dag. Het te versterken voer is het jaar rond Embregts Theunis, welke ik in de ruitijd aanvul met onkruidzaden en wat tovo, regelmatig wat oregano olie over het voer. Grit e.d staat volop ter beschikking . Kortom ruien maar!

Bij de nazit van de laatste wedvlucht, stelde een gewaardeerd clubgenoot vast. Henk, je hebt door het veranderen van je doelstellingen, het plezier weer terug gekregen in de duivensport! Ik beamde dit helemaal, met genoegen verzorg ik mijn ploegje duiven met, ook niet verkeerd, op de vluchten een paar mooie resultaten. Maar bovenal blijf ik het bijzonder vinden hoe de duiven je belonen voor je inzet, want het is immer zo "zonder inspanningen geen resultaat!"

Toch heb ik voor mijn zelf wel een aantal verbeterpunten ontdekt. Het ploegje duiven was voor het mooie net even te klein, 14 gestart en met 9 geeindigd. De opleer moet wel een tandje beter, dat schoot nu duidelijk tekort. Voor 2025 geldt de norm 100 dagen oud dan gaan we ze opleren. Voor extra zuurstof in het hok loop ik nog met gedachte om  er een erker  voor te plaatsen.

Bij het ter hand nemen van een jonge doffer mijmerde ik, wat zal deze rakker als jaarling gaan presteren. Meteen komt de realitieit bovendrijven, nee geen oude duiven vluchten meer. Het grote duivenhok na deze gedachte meteen geheel ontruimd en een gedeeldte voorkant verwijderd een afdakgeplaatst, het resterende gedeeldte ingebruik als opslag.

Tot de volgende blog