Op achterstand

Een stevige valpartij half november met de stalen ros, met  als gevolg de nodige kwetsuren. Na thuiskomst vanuit het ziekenhuis (eerste hulp) , bedacht ik, aai dit is niet zomaar een kleinigheid wat ik hier oploop, voorlopig niet naar de tuin. Betekend het  mogelijk wat achterstand in de planning voor het komende seizoen? Daarnaast realiseerde  ik me, dat  het houden van postduiven op  de volkstuin, naast het prettig vertoeven op het tuincomplex toch ook nadelen heeft.

De verzorging wordt meteen opgepakt door Peter, met als back-up Tjerk , wat dat betreft is er niets aan de hand,  super bedankt mannen!  Zodra weer enigszins op de been, haalt Peter mijn op , op  de tuin verzorg ik de koffie en Peter, met adviezen van  Tjerk de duiven.

Nu alweer enige tijd ontdaan van brace en gipswerk, verzorg ik de duiven weer op het winterschema. Probeer dagelijks de doffers of de duivinnen los te laten vliegen, wel eerst goed kijken of de kromsnavel zich niet boven het tuincomplex ophoudt. Zodra er aangestalte  wordt gemaakt tot willen vallen, hup meteen naar binnen. Slenteren op het hok is er niet bij, het is vliegen of binnen zitten.

De geplande koppeldatum 14/15 januari gaat lukken, hoewel eerst het voornemen was om enkel de kweekkoppels te koppelen, worden ook de vliegkoppels gelijktijdig bij elkaar gezet Afgelopen vrijdag gestart met bijlichten, ca 11 uur per dag.

De afdeling is voornemens het wagenpark te verminderen. Heeft voor  twee containers  een kandidaat-koper echter wel met de daarvoor geschikte verzendboxen. Er wordt al driftig navraag gedaan bij de verenigingen of de in reserve staande boxen kunnen worden overgenomen. We gaan het zien.