Toch maar weer

Een blik op mijn blog, leerde dat het laatste schrijfsel  van mijn hand dateerde van  24 mei 2020. Daarin deed ik verslag van de eerste inkorving volgens het corona protocol.

Nog even, dan duurt deze epidemie twee  jaar met het vooruitzicht ,dat we er voorlopig niet vanaf zijn. Voor alle verenigingen is het wel een zware tijd met  als resultaat, interen op de reserves.

Het positieve voor ons als postduiven liefhebbers is wel dat we onze  hobby kunnen uit-oefenen in de maanden waarbij de verspreiding van het virus minder hevig is.

Nadat  in 2021 het merendeel van de mensen is gevaccineerd, hernam het verenigings-leven onder het coronaprotocol  enigszins zijn normale aard aan. 

De meest positieve van het uitvoeren van het protocol is toch wel de wijze van inkorven. Het van  te voren bekend gemaakt tijdschema om de duiven en klok aan de inkorfcommissie  aanbieden, zal met enige aanpassingen wel de nieuwe norm worden.

De prestaties van de gevleugelde vrienden, bleven in 2020, beneden de  door mijn gestelde verwachtingen. Om  de een of andere redenen kreeg ik het niet voor elkaar om voor mijzelf alsmede de duiven  de juiste spirit te vinden.

De tegenvallende prestaties, gaf wel de tijd om het duivenverblijf eens weer te voorzien van een nieuwe verflaag, met hier en daar een noodzakelijke reparatie. Hiermee bezig zijnde ,gelijk het verblijf van de jeugd  wat minder lichtinval te voorzien.

De prestaties in 2021 zijn aanmerkelijk beter, de aanpassing in het  verblijf van de jeugd werpt zijn vruchten af, mooie series en kopprijzen in de vereniging en rayon.

Een tegenvaller was wel het overlijden van "Ouwe Jo" deze prachtige oude krijger mocht 15 jaar bij mijn op het hok verblijven   Wat heb ik een plezier  en goede nazaten van deze doffer gehad. Dagelijks een koerende begroeting en even pikken naar je hand. Het bijzondere aan deze doffer was tijdens zijn vlieg carrière. In vorm zijnde ,niet naar je hand pikken of even stoeien, maar over de schouder heen wippend naar buiten. Ik kon erop rekenen, die zit zaterdag vroeg!

                                                                 
Voor  2022 weer nieuwe uitdagingen, de vereniging na 75  jaar te hebben bestaan, opgegaan in de laatste overgebleven postduiven vereniging in onze stad. Geeft wel weer nieuw elan, grotere concoursen, meer onderlinge strijdlust.

Het voornemen is om met 9 koppels aan de strijd deel te nemen, daarover in de komende blog